To sprawiło, że maniok został nazwany „najbardziej śmiercionośnym pożywieniem świata”.
„Bulwy manioku zawierają różną ilość glikozydów cyjanogennych, które chronią korzeń przed atakiem zwierząt i owadów. Odpowiednie przetwarzanie przed spożyciem może zmniejszyć zawartość glikozydów cyjanogennych w manioku. Gdy maniok o wysokiej zawartości cyjanogenów nie jest prawidłowo przetwarzany, występuje wysokie narażenie na cyjanek w diecie”, stwierdza badanie opublikowane przez WHO”.
„Dzieje się tak często w czasach głodu i wojny. Cyjanek w manioku jest związany z ostrym zatruciem cyjankiem i kilkoma chorobami, w tym konzo.
„Konzo to nieodwracalne niedowłady spastyczne o nagłym początku, związane ze spożyciem gorzkiego manioku 22, 23 i niskim spożyciem białka. Jest to choroba skrajnego ubóstwa. Konzo występuje głównie w postaci epidemii, ale zgłaszane są również sporadyczne przypadki”.
Jeśli jest odpowiednio ugotowany i spożywany z umiarem – poprzez namoczenie obranego manioku w wodzie na 24 godziny przed przygotowaniem lub ugotowanie go i wysuszenie na słońcu – maniok jest istotnym źródłem węglowodanów, błonnika, witamin i minerałów.
