Więc kiedy nadeszły jego 18. urodziny i zapytałam go, czego chce — ciasta, kolacji, przyjaciół — spodziewałam się, że wzruszy ramionami lub zażartuje, że potrzebuje dnia wolnego.
Zamiast tego spojrzał na mnie i powiedział: „Chcę odwiedzić dziadka”.
Nigdy nie ukrywałam przed nim, kim był jego dziadek. Nie wierzyłam w noszenie wstydu mojego ojca, ponieważ jeśli ktoś powinien się wstydzić, to mężczyzna, który porzucił własną córkę, gdy najbardziej go potrzebowała.
A jednak nigdy nie wyobrażałam sobie, że Liam będzie chciał go poznać.
Mój ojciec miał wszelkie możliwości, aby wyciągnąć rękę, aby ulżyć nam w cierpieniu, nawet z daleka. Telefon. Czek. Miłe słowo. Ale nigdy tego nie zrobił.
Ani razu.
Zmartwiona kobieta | Źródło: Pexels
Więc spojrzałam prosto na mojego dużego chłopca i zapytałam: „Jesteś pewien?”
Skinął głową bez wahania. „Nie muszę na niego krzyczeć” – powiedział spokojnie. „Po prostu muszę mu spojrzeć w oczy”.
Nie zadawałem dalszych pytań.
