Jahwe, Elohim i kontrola nad ludami
Uważna lektura opowieści ze Starego Testamentu pokazuje, że Jahwe był jednym z Elohim i że nie reprezentował pojedynczego boga, ale jedną istotę wśród innych. Ta potężna grupa, zwana „Elohim”, była obawiana z powodu swojej zaawansowanej technologii i mocy, których używała do siania terroru i potwierdzania swojej władzy. Filologia hebrajska wskazuje, że domniemane cuda w Biblii były jedynie demonstracjami technologii, niezrozumiałymi dla ludzi tamtych czasów.
W Księdze Rodzaju „synowie Elohim” biorą żony Adama, związek, który podkreśla, że Elohim nie byli ani niematerialni, ani boscy. Te fizyczne istoty, podlegające tym samym potrzebom co ludzie, są nawet opisywane jako zdolne do wydawania potomstwa. Ci Elohim, w tym Jahwe, byli znani ze swojego okrucieństwa, nie wahając się wydawać rozkazów masowych eksterminacji, zachowania, które dzisiaj nazwalibyśmy „czystkami etnicznymi”.
Jahwe rządził tylko jednym ludem, tym, z którym nawiązał więzi, nawet jeśli te metody wydają się nam dzisiaj nie do przyjęcia. Ale w rzeczywistości nigdy nie przedstawiał się jako uniwersalny bóg całej ludzkości. Działał tylko w interesie swojego ludu, a nie w celu jakiejkolwiek misji powszechnej dobroczynności.
